Uitzicht

De dag is zwaar
Het zicht is slecht
De wind is kil
Ik hoor een knal

De nacht brengt angst
De tijd staat stil
De steeg is nauw
Er klinkt een schreeuw

De angst sluipt rond
Het oog is boos
De ziel wordt rood
De lucht verstikt

Wat wil de schreeuw, wat denkt de angst,
wat ziet het oog, wat zegt de ziel?

Er is iets
Dat is meer dan niets
Er is nog hoop
Er is toch troost

De zon komt op
De mist trekt weg
De steeg gaat dicht
De weg wordt licht

Een straat doemt op, een stoep, een raam
Ik hoor een schreeuw, een woord, een naam

Ik zoek een stoel,
En neem wat soep
Ik pleng een traan,
En streel jouw arm.

De dag is lang, we praten kalm
De tijd schrijdt voort
Jij slaakt een zucht
De tocht is mooi

Ik lach,
mijn lijf is warm,
het oog niet boos
De ziel is blij, ik word geleid.

De lach biedt troost, jouw oog is schoon,
de ziel geeft kracht, ik hoor een stem

Nu is de schreeuw een lied,
           de kou een frisse wind.
Pijn is nu ver weg, hier heerst geen angst.

De steeg is leeg, de straat is vol
Het land is groot en wijd
Er steekt een schip van wal
Ik vaar de haven uit
Ik drijf op een zee van kolkende golven
Ik drijf in een stroom lichtgevende lucht

Jan Wedeven